

Διαχειριστής
Αγαπητέ επισκέπτη ,σε καλωσορίζω στον επίσημο διαδικτυακό ιστότοπο του χωριού Πηγή ή Μεγάλη πουλιάνα όπως ήταν η παλιά του ονομασία.Ένα όμορφο χωριό 8 χμ έξω απο την πόλη των Τρικάλων δίπλα απο την εθνική οδό Τρικάλων-Άρτας.Έχει 1.215 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 και υψόμετρο 120μ.Η δημιούργια αυτής της σελίδας έιναι μια συνεχής προσπάθεια χρόνων ,ώς φόρος τιμής σε όλους αυτούς πού έζησαν και θα ζήσουν με τη σειρά τους σε αυτό το χωριό.Μέσα απο εδώ θα γνωρίσετε το χωριό,θα μάθετε την ιστορία του ,αλλά και την τωρινή του κατάσταση μέσα απο φωτογραφίες , βίντεο και αρχεία.Θέλω τέλος να ευχαριστήσω όλους εσάς που προφέρατε μοναδικές ιστορικές φωτογραφίες , μοιραστήκατε ιστορίες και αναμνήσεις , καθώς επίσης και όλους αυτούς που βοήθησαν με οποιοδήποτε τρόπο.Αναπόφευκτα θα υπάρχουν κάποιες ατέλειες ή παραλείψεις ,όμως κάθε βοήθεια ή διόρθωση θα είναι ευπρόσδεκτη.Εύχομαι μια διασκεδαστική περιήγηση....
Χορευτικό Πηγής στο Πύλης Μέγαρο 12/02/2010

Λαικές Παραδόσεις
Στις παραδόσεις ,τα στοιχειά του ποταμού είναι κορίτσια, συνεχώς λουόμενα, πάντοτε δε παρίστανται με ξέπλεγα μαλλιά.
Ο τυφλίτης, σαυροειδές θεωρούμενον ως φίδι. Τον νομίζουν και τυφλό και λένε μάλιστα πως τον τύφλωσεν ο Αι Γιώργης γιατί βγήκε μπροστά να του δαγκώση τα’άλογο τότε κατέβηκε κάτω, τον έπιασε, τον τύφλωσε και τον έσχισε με το σπαθί δεξιά κι αριστερά κι’έτσι έχει δύο χαραμακές που αρχίζουν από τα μάτια κατά μήκος του σώματος.
Ο γαλαξίας μας θεωρείται απο τη παράδοση ως σειρά αχύρων σκορπισθέντων υπό τινός ιερέως, όστις έκλεψεν αυτά εκ του αχυρώνος του θεού.
Οικολογία - Φύση
Νυχτοπεταλούδα

Θεωρείται η μεγαλύτερη πεταλούδα της Ευρώπης ,μιας και το άνοιγμα των φτερών της μπορει να φτάσει τα 17 εκατοστά!!.Το όνομα της δεν είναι τυχαίο μιας και είναι δραστήρια κατά τη διάρκεια της νύχτας.Πριν μερικά χρόνια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες εδω στο χωριό εμφανίζοταν συνήθως βραδινές ώρες, (όχι και πολύ σπάνια) κάτω απο στύλους και σε βεράντες σπιτιών ,πιθανών απο το φώς των λαμπών που τις τραβούσε όπως συνηθίζεται και με άλλα έντομα.Τα τελευταία χρόνια οι θεάσεις του συγκεκριμένου είδους έχουν σχεδόν μηδενιστεί.Η παράδοση τις θέλει να είναι πλάσματα του διαβόλου χάρη στα δυό μάτια που φαίνονται στα φτερά τους και στο ότι δραστηριοποιούνταν μόνο τη νύχτα.
Ο μύθος με τις μοίρες
Η παράδοση αναφέρει ότι την 3η ήμερα της γέννησης ενος παιδιού ,πηγαίνουν οι μοίρες και λένε το πεπρωμένο του παιδιού.Έτσι σε ένα μύθο που υπήρχε στα χωριά μας αναφέρεται ότι: Στις τρεις ημέρες πήγαν οι Μοίρες. Στο τζάκι έκαιγε το κούτσουρο. Οι Μοίρες στάθηκαν πάνω απο το νερό και είπαν ότι όταν αυτό το κούτσουρο καή θα πεθάνη το παιδί. Τότε η μάνα που κρυφάκουγε σηκώθηκε πήρε το κούτσουρο και το έριξε στο νερό και το έσβησε. Το κούτσουρο μετά το φύλαξε στο σεντούκι. Πέθανε όμως η μάνα μετα απο πολλά χρόνια αλλά στη γυναίκα του παιδιού της που είχε παντρευτή δεν είπε τίποτε. Η νύφη το βρήκε στο σεντούκι το έβγαλε το έβαλε στην φωτιά και αμέσως πέθανε ο άνδρας της.Ό λαός με αυτόν τον μύθο ύθελε να ερμηνεύσει ότι το πεπρωμένο ενός ανθρώπου δεν αλλάζει όσο και αν το προσπαθήσουμε.
Τοπικός μύθος

Απόκομα Τρικαλινής Εφημερίδας
Βακούφκα
Το φίδι λαφιάτης
Στοιχειωμένοι θησαυροί
- Στα Αλώνια
- Μπάμπω
- Ό κούκος
Στα αλώνια που αλώνιζαν με τα ζώα το σιτάρι και το κριθάρι οι χωρικοί δεν κοιμούνται διότι πιστεύουν ότι θα φανερωθούν νεράϊδες ή διάφορα φαντάσματα.
Μπάμπω, Βάβω, φανταστικό όν αθλίον εξωτερικόν, φόβητρον των παιδίων.
Ο κούκος λέει ο μύθος πως ήταν τσοπάνης και έχασε τα πρόβατα του και απο τον αναστεναγμό του έγινε πουλί και κλαίει τη νύχτα.

Αναφορά του 1832 για το χωριό μας
Παρά τα στενά της Πόρτας επί της δεξιάς όχθης του ομωνύμου ποταμού προς τον Πηνειόν κείνται τα χωρία Περτούλι και Βιρτενίκος οικούμενα υπό Βλάχων, Τύρνα, Δραμίζι, Πόρτα Παναγιά και επί της πεδιάδος τα Πολιανά, Γκορτσί, Δούσικων, Βαρμπόπ, Μεγάλα Καλύβια και Μισδάν επί της δεξιάς του Πηνειού όχθης. Μεταξύ δε του ποταμού Πόρτας και Παμίσου (Μπλιούρη) κείνται τα χωρία Μουσάκι, Μπελέτσι, Ραψίστα, Καπά και άλλα. Τα περί το στενόν της Πόρτας χωρία είναι τα τερπνότερα των της Θεσσαλίας διά τους ευχλόους λειμώνας τους υπό διαυγών υδάτων αρδευομένους και υπό πυκνών δένδρων συσκιαζομένους και διά τους καταφύτους λόφους αυτών. Επί του χωρίου Πόρτα Παναγιά υπάρχει αξιοθέατος τρισυπόστατος Βυζαντινή εκκλησία κτισθείσα υπό του αυτοκράτορος Ανδρονίκου κατά τον ιδ΄ αιώνα. Πλην δε των άλλων περιέργων εν αυτή παρατηρείται και τούτο. Αι επί του τέμπλου εικόνες του Χριστού και της Θεοτόκου είναι εκ μωσαϊκού φυσικού μεγέθους, και η μεν του Χριστού κείται προς τα δεξιά της ωραίας πύλης και η της Θεοτόκου προς τα αριστερά ήτοι κατ’ αντίστροφον θέσιν της υπό της εκκλησίας παραδεδεγμένης. Κατωτέρω του χωρίου τούτου επί συνηρεφούς δάσους κείται η περιώνυμος και βαθυκτήμων μονή του Δούσκου η υπό του αγίου Βησαρίωνος και του ανεψιού αυτού Νεοφύτου μητροπολιτών Λαρίσσης κτισθείσα ως και η περιώνυμος, ως είδομεν, γέφυρα του Κόρακος, περί τα 1550. Η μονή αύτη έχει 300 κελλία, άτινα κατώκουν όλα καλόγηροι μέχρι του 1823, ότε ο Αλβανός Σούλτσας ελεηλάτησε και διήρπασεν αυτήν, εφόνευσε πολλούς καλογήρους και επυρπολησε την εκ 3000 τόμων εντύπων και χειρογράφων λαμπράν αυτής βιβλιοθήκην.
Το περίπτερο κάποτε ήταν ένας ολόκληρος κόσμος για τους απλούς ανθρώπους της γειτονιάς. Μια ξύλινη...
Αυτές οι εποχές μας έχουν λείψει…..Ήτανε τα ποδοσφαιρικά μάτς,που συγκέντρωναν το σύνολο των παιδιών του...

Επιδημία πανώλης στα τρίκαλα το 1804
Σύμφωνα με τον Γάλλο ιατρό και περιηγητή Φρανσουά Σαρλ Υγκ Λοράν Πουκβίλ, που καθιερώθηκε ως Πουκεβίλ, σε ένα απο τα βιβλία του αναφέρει πως στα τέλη του 18ου και αρχές του 19ου αιώνα ,ο πληθυσμός των Τρικάλων μειώθηκε δραματικά.Αυτό οφείλεται σε σφαγες χριστιανών και σε επιδημίες πανώλης.Φρανσουά Σαρλ Υγκ Λοράν Πουκβίλ (1770-1838), ήταν Γάλλος ιατρός, περιηγητής, διπλωμάτης, ιστορικός συγγραφέας, ακαδημαϊκός καθώς και σημαντικός φιλέλληνας Το 1804 έπληξε την Θεσσαλία μεγάλη λοιμώδης ασθένεια η οποία κατέστρεψε σχεδόν όλη την κτηνοτροφία (επιζωστία).

Αναφορές ξένων περιηγητών
Το 1813 νέα επιδημία πανούκλας απλώθηκε στα Τρίκαλα και σε όλη τη Θεσσαλία με συνέπεια να δημιουργηθεί τρομερή έλλειψη εργατικών χεριών. Ο Πουκεβίλ περιγράφοντας την κατάσταση λέγει:«Ο Τύρναβος παρείχε όψιν κοιμητηρίου, εις την Λάρισσαν η θνησιμότητα έφθασε εις το κατακόρυφον, τα χωριά τις πεδιάδος ερημώθησαν, το ημερομίσθιον ανήλθεν εις ένα χρυσό φλωρί (Βενέτικο), αλλ’ ο φόβος του θανάτου ήτο ανώτερος της πλεονεξίας, η συγκομιδή εχάθη ελλείψει χειρών, ο πλούσιος στάχυς επί ματαίω εζήτει δρέπανον του θεριστού, ο σπόρος επανέπιπτεν επί των αυλάκων οίτινες παρήγαγον αυτόν, οι γεωργοί οίτινες έσπειραν τους αγρούς δεν υπάρχουν πλέον».