Διαχειριστής

Αγαπητέ επισκέπτη ,σε καλωσορίζω στον επίσημο διαδικτυακό ιστότοπο του χωριού Πηγή ή Μεγάλη πουλιάνα όπως ήταν η παλιά του ονομασία.Ένα όμορφο χωριό 8 χμ έξω απο την πόλη των Τρικάλων δίπλα απο την εθνική οδό Τρικάλων-Άρτας.Έχει 1.215 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 και υψόμετρο 120μ.Η δημιούργια αυτής της σελίδας έιναι μια συνεχής προσπάθεια χρόνων ,ώς φόρος τιμής σε όλους αυτούς πού έζησαν και θα ζήσουν με τη σειρά τους σε αυτό το χωριό.Μέσα απο εδώ θα γνωρίσετε το χωριό,θα μάθετε την ιστορία του ,αλλά και την τωρινή του κατάσταση μέσα απο φωτογραφίες , βίντεο και αρχεία.Θέλω τέλος να ευχαριστήσω όλους εσάς που προφέρατε μοναδικές ιστορικές φωτογραφίες , μοιραστήκατε ιστορίες και αναμνήσεις , καθώς επίσης και όλους αυτούς που βοήθησαν με οποιοδήποτε τρόπο.Αναπόφευκτα θα υπάρχουν κάποιες ατέλειες ή παραλείψεις ,όμως κάθε βοήθεια ή διόρθωση θα είναι ευπρόσδεκτη.Εύχομαι μια διασκεδαστική περιήγηση....

Στο κεντρικο πάνω πάνω μενού υπάρχουν και πολλά άλλα υπομενού με όλα τα άρθρα της σελίδας ,τα οποία είναι ταξινομημένα κατα κατηγορία.

Λαικές Παραδόσεις

 

Οικολογία - Φύση
Νυχτοπεταλούδα

Θεωρείται η μεγαλύτερη πεταλούδα της Ευρώπης ,μιας και το άνοιγμα των φτερών της μπορει να φτάσει τα 17 εκατοστά!!.Το όνομα της δεν είναι τυχαίο μιας και είναι δραστήρια κατά τη διάρκεια της νύχτας.Πριν μερικά χρόνια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες εδω στο χωριό εμφανίζοταν συνήθως βραδινές ώρες, (όχι και πολύ σπάνια) κάτω απο στύλους και σε βεράντες σπιτιών ,πιθανών απο το φώς των λαμπών που τις τραβούσε όπως συνηθίζεται και με άλλα έντομα.Τα τελευταία χρόνια οι θεάσεις του συγκεκριμένου είδους έχουν σχεδόν μηδενιστεί.Η παράδοση τις θέλει να είναι πλάσματα του διαβόλου χάρη στα δυό μάτια που φαίνονται στα φτερά τους και στο ότι δραστηριοποιούνταν μόνο τη νύχτα.

Ο μύθος με τις μοίρες

Απόκομα Τρικαλινής Εφημερίδας

Τιμές τσιγάρων στα Τρίκαλα 18 Ιανουαρίου 1941

Βακούφκα

Βακούφικα λέγονται τα χωράφια που άλλοτε ανήκαν στην εκκλησία. Εκεί όσοι χριστιανοί επήγαιναν,τύγχαιναν ασύλου και δεν τους έσφαζαν οι Τούρκοι. Επίσης υπάρχουνε πολλές αναφορές απο πολλά μέρη της Ελλάδας ότι όσοι προσπάθησαν να χτίσουν οικίες κοντά σε τέτοια μέρη είτε αρρώστησαν απο βαριές αρρώστιες είτε έμειναν παράλυτοι.

Το φίδι λαφιάτης

Ο Λαφιάτης κατά την λαική παράδοση ήτανε βοσκός και κάποτε πίστεψε ότι έιχε τη δύναμη να περάσει μέσα απο ένα καλάμι και να φτάει στο θεό.Ο θεός τότε καταράστηκε το καλάμι να κάνει κόμπους ώστε να μην ξαναπροσπαθήσει άλλος να το χρησιμοποιήσει για τον ίδιο σκοπό και τον Λαφιάτη να σέρνεται λαχταρώντας το γάλα και το σφύριγμα που έπαιζε με τη φλογέρα του.Έτσι ο λαός μας λέει ότι ακόμα και με λίγη δύναμη αν τον χτυπήσεις με καλάμι τον Λαφιάτη τότε εκείνος ψοφά.

Στοιχειωμένοι θησαυροί

Διάφορες διηγησεις που σώθηκαν απο στόμα σε στόμα αναφέρουν ότι σε διάφορα μέρη βρίσκονται πραχωμένοι από πολύ παλαιών ετών,θησαυροί, άγνωστοι όμως από ποιούς.Ίσως λένε ότι είναι απο ανθρώπους που 'εζησαν πιο πρίν στα μέρη αυτα.Σε συντριπτικό βαθμό οι θησαυροί αυτοί είναι στοιχειωμένοι και τους φυλάει κάποιο στοιχειό, το οποίο φαντάζονται, ως αράπη ,δράκο ,φάντασμα ή δαιμονικό όν. Διηγούνται επίσης ότι,μερικοί άνθρωποι ονειρεύτηκαν στον ύπνο τους το ακριβές σημείο του θησαυρού ή κάπιο άγνωστο πρόσωπο το οποίο τους υπέδειξε το μέρος αυτό και τους προέτρεπε να πάνε και να πάρουν τον θησαυρό.Πολλοί που είδαν τέτοια όνειρα πράγματι πήγαν και έσκαψαν.Οι περισσότεροι δεν βρήκαν τίποτα ενώ κάποιο έκαναν λόγο για κιούπια τα οποία ήταν γεμάτα κάρβουνα.Οι πιο ηλικιωμένοι έλεγαν ότι τα λεφτά έγιναν στάχτη γιατι είτε μίλησαν σε κάποιον για το ονειρο είτε γιατί δεν ήξεραν τον τρόπο που έπρεπε να πάρουν τα λεφτα.Απαράβατος κανόνας ήταν να μην πείς σε κανένα για το όνειρο και δεύτερον έπρεπε να πας την επόμενη μέρα και να ρίξεις στάχτη πάνω απο το σημείο που ονειρεύτηκες τον θησαυρό.Την μεθεπόμενη μέρα θα πήγαινες και αν έβλεπες ίχνη απο τον φύλακα του θησαυρού έπρεπε ανάλογα με τα ίχνη να γίνει και θυσία κάποιου ζώου ώς δώρο στον φύλακα του θησαυρου ώστε αυτός να επιτρέψει την εξόρυξη του.

Αναφορά του 1832 για το χωριό μας

Παρά τα στενά της Πόρτας επί της δεξιάς όχθης του ομωνύμου ποταμού προς τον Πηνειόν κείνται τα χωρία Περτούλι και Βιρτενίκος οικούμενα υπό Βλάχων, Τύρνα, Δραμίζι, Πόρτα Παναγιά και επί της πεδιάδος τα Πολιανά, Γκορτσί, Δούσικων, Βαρμπόπ, Μεγάλα Καλύβια και Μισδάν επί της δεξιάς του Πηνειού όχθης. Μεταξύ δε του ποταμού Πόρτας και Παμίσου (Μπλιούρη) κείνται τα χωρία Μουσάκι, Μπελέτσι, Ραψίστα, Καπά και άλλα. Τα περί το στενόν της Πόρτας χωρία είναι τα τερπνότερα των της Θεσσαλίας διά τους ευχλόους λειμώνας τους υπό διαυγών υδάτων αρδευομένους και υπό πυκνών δένδρων συσκιαζομένους και διά τους καταφύτους λόφους αυτών. Επί του χωρίου Πόρτα Παναγιά υπάρχει αξιοθέατος τρισυπόστατος Βυζαντινή εκκλησία κτισθείσα υπό του αυτοκράτορος Ανδρονίκου κατά τον ιδ΄ αιώνα. Πλην δε των άλλων περιέργων εν αυτή παρατηρείται και τούτο. Αι επί του τέμπλου εικόνες του Χριστού και της Θεοτόκου είναι εκ μωσαϊκού φυσικού μεγέθους, και η μεν του Χριστού κείται προς τα δεξιά της ωραίας πύλης και η της Θεοτόκου προς τα αριστερά ήτοι κατ’ αντίστροφον θέσιν της υπό της εκκλησίας παραδεδεγμένης. Κατωτέρω του χωρίου τούτου επί συνηρεφούς δάσους κείται η περιώνυμος και βαθυκτήμων μονή του Δούσκου η υπό του αγίου Βησαρίωνος και του ανεψιού αυτού Νεοφύτου μητροπολιτών Λαρίσσης κτισθείσα ως και η περιώνυμος, ως είδομεν, γέφυρα του Κόρακος, περί τα 1550. Η μονή αύτη έχει 300 κελλία, άτινα κατώκουν όλα καλόγηροι μέχρι του 1823, ότε ο Αλβανός Σούλτσας ελεηλάτησε και διήρπασεν αυτήν, εφόνευσε πολλούς καλογήρους και επυρπολησε την εκ 3000 τόμων εντύπων και χειρογράφων λαμπράν αυτής βιβλιοθήκην.

Το περίπτερο κάποτε ήταν ένας ολόκληρος κόσμος για τους απλούς ανθρώπους της γειτονιάς. Μια ξύλινη...

Αυτές οι εποχές μας έχουν λείψει…..Ήτανε τα ποδοσφαιρικά μάτς,που συγκέντρωναν το σύνολο των παιδιών του...

Επιδημία πανώλης στα τρίκαλα το 1804

Σύμφωνα με τον Γάλλο ιατρό και περιηγητή Φρανσουά Σαρλ Υγκ Λοράν Πουκβίλ, που καθιερώθηκε ως Πουκεβίλ, σε ένα απο τα βιβλία του αναφέρει πως στα τέλη του 18ου και αρχές του 19ου αιώνα ,ο πληθυσμός των Τρικάλων μειώθηκε δραματικά.Αυτό οφείλεται σε σφαγες χριστιανών και σε επιδημίες πανώλης.Φρανσουά Σαρλ Υγκ Λοράν Πουκβίλ (1770-1838), ήταν Γάλλος ιατρός, περιηγητής, διπλωμάτης, ιστορικός συγγραφέας, ακαδημαϊκός καθώς και σημαντικός φιλέλληνας Το 1804 έπληξε την Θεσσαλία μεγάλη λοιμώδης ασθένεια η οποία κατέστρεψε σχεδόν όλη την κτηνοτροφία (επιζωστία).

mask-5770221_1920

Αναφορές ξένων περιηγητών

Το 1813 νέα επιδημία πανούκλας απλώθηκε στα Τρίκαλα και σε όλη τη Θεσσαλία με συνέπεια να δημιουργηθεί τρομερή έλλειψη εργατικών χεριών. Ο Πουκεβίλ περιγράφοντας την κατάσταση λέγει:«Ο Τύρναβος παρείχε όψιν κοιμητηρίου, εις την Λάρισσαν η θνησιμότητα έφθασε εις το κατακόρυφον, τα χωριά τις πεδιάδος ερημώθησαν, το ημερομίσθιον ανήλθεν εις ένα χρυσό φλωρί (Βενέτικο), αλλ’ ο φόβος του θανάτου ήτο ανώτερος της πλεονεξίας, η συγκομιδή εχάθη ελλείψει χειρών, ο πλούσιος στάχυς επί ματαίω εζήτει δρέπανον του θεριστού, ο σπόρος επανέπιπτεν επί των αυλάκων οίτινες παρήγαγον αυτόν, οι γεωργοί οίτινες έσπειραν τους αγρούς δεν υπάρχουν πλέον».