Το ποδόσφαιρο στο χωριό

Αυτές οι εποχές μας έχουν λείψει…..Ήτανε τα ποδοσφαιρικά μάτς,που συγκέντρωναν το σύνολο των παιδιών του χωριού.Αγόρια κάθε ηλικίας μαζευότανε στους γνωστούς χώρους που είχανε ορίσει σαν γήπεδα.Στην αρχή ήταν η τοποθεσία γνωστή ως πλατανάκος.Τα δοκάρια κατασκευάζονταν στην αρχή απο ξύλα.Αρκούσε ένα ξύλ

ο να είναι ξερό και ίσιο και η μεταφορά του στο γήπεδο ήτανε θέμα χρόνου.Τα πλαϊνά δοκάρια στερεώνοτανε με τρύπες στο έδαφος και τα οριζόντια με σχοινί ,σύρμα και στην καλύτερη με των περιπτώσεων με καρφιά.Οριοθετήσεις στο γήπεδο δεν υπήρχαν (όπως τις ξέρουμε σήμερα),στα πλάγια ήτανε όλος ο χώρος απο το λιβάδι και στα κόρνερ ως γραμμή θεωρούνταν η ευθεία γραμμή με τα ξύλα του τέρματος.Αυτός ήτανε και ο λόγος για τις περισσότερες διενέξεις,οι μεν να λένε οτι η μπάλα βγήκε και οι δε να ισχυρίζονται οτι δεν πέρασε την “γραμμή”.Οι παίκτες σπάνια φορούσανε παπούτσια,με τους τραυματισμους απο ξύλα , αγκάθια και χαλίκια να είναι δεδομένοι.Αυτό όμως δεν αποθάρυνε τα παιδιά να συνεχίσουν τον αγώνα ακόμα και με ματωμένα πόδια.Συχνοί ήτανε βέβαια και οι διαπληκτισμοι με τους τσοπάνηδες του χωριού που έβοσκαν τα κοπάδια τους στα λιβάδια που χρησιμοποιούνταν ως γήπεδα.Τις περισσότερες φορές ο αγώνας έληγε πρόωρα στην θέα μιας ιπτάμενης γκλίτσας που στόχευε το πλήθος των παιδιών.Έτσι ο αγώνας μεταφερότανε σε άλλο πρόχειρο μέρος,ή αναβάλλοταν μέχρι την επόμενη μέρα.Αργότερα το “γήπεδο αυτό μεταφέρθηκε πίσω απο το νηπιαγωγείο.Το μεγάλο λιβάδι που υπήρχε εκεί ήτανε αρκετό για να οριστεί η νέα θέση συγκέντρωσης.Για τέρματα πλέον χρησιμοποιούνταν πέτρες ,τσιμεντόλιθοι ή απλα μπλούζες που είχανε βγάλει κάποια απο τα παιδιά.Απο τα παιχνίδια αυτά πάντα ξεχώριζαν τα μάτς ανάμεσα σε Σαπανίτες και Ιδιοκτήτες .Έτσι ήτανε άτυπα χωρισμένο το χωριό τότε,οι ιδιοκτήτες ήταν οι κάτοικοι που είχανε εγκατασταθεί παλιά στο χωριό ,προερχόμενοι κυρίως απο την λαζαρίνα και Σαπανίτες οι κάτοικοι που οι ρίζες τους προερχότανε ανέκαθεν απο το χωριό.Έτσι οι ομάδες δημιουργούνταν γρήγορα χωρίς να χρειάζεται να γίνει επιλογή παιχτών.Αντίθετα όταν οι ομάδες που θα έπαιζαν θα ήτανε μικτές τότε χρεειαζότανε αρχηγοί και επιλογή παιχτων απο τον κάθε αρχηγό.Συνήθως αρχηγοί οριζότανε οι δύο καλύτροι παίχτες ή οι δύο μεγαλύτεροι σε ηλικία παίχτες.Η σειρά που κάθε αρχηγός θα διάλεγε τους πάιχτες του έβγαινε συνήθως απο τα ξυλάκια.Δύο ξυλάκια το ένα περίπου 2 πόντους και το άλλο λίγο πιο μεγάλο χρησιμοποιούνταν για αυτό το σκοπό.Ένας τυχαίος παίχτης τα κρατούσε στα χέρια του αφήνοντας να φανούν οι άκρες τους μόνο χωρίς να ξεχωρίζουν τα μήκη τους.Έτσι οι αρχηγοί τραβούσαν απο ένα ξυλάκι και σε όποιον τύχαινε το μεγαλύτερο μπορουσε να διαλέξει πρώτος παίχτη ,η πλευρά τέρματος.Μιά άλλη μέθοδος ήταν οι δύο αρχηγοί να αφήνουν ένα κενό ανάμεσα τους περίπου τρία μέτρα και με εναλάξ βήματα τα οποία το ένα πόδι πήγαινε ακριβώς μπροστά απο το άλλο πόδι και ακουμπώντας το να μικραίνουν την μεταξύ τους απόσταση ώστε όποιος φτάσει πρώτος και πατήσει τον άλλο στο παπούτσι να χρίζεται νικητής της διαδικασίας.Δεδομένο ήταν πως πάντα στην αρχή διαλέγονταν οι καλύτεροι παίχτες,και σταδιακά έφταναν στους όχι και τόσο καλούς.Όριο στον αριθμό των παιχτών δεν υπήρχε.Με τις ομάδες να αποτελούνται απο 15 η και περισσότερους παίχτες.Επίσης δεδομένο ήταν οτι οι γεματούληδες ήτανε μόνιμα τερματοφυλακες.Διαιτητές δεν υπήρχαν ,τον ρόλο του διαιτητή τον είχαν όλοι οι παίχτες και ειδικά αυτοί που ήτανε κοντά στη φάση.Συνήθως δεν υπήρχε στην κανονική διάρκεια νικητής μιας και το σκόρ κατέληγε ισόπαλο ( 10-10 ,18-18,) τα σκόρ πάντα ήτανε μεγάλα.Έτσι ο αγώνας έπαιρνε μια μικρή παράταση με νικητή όποιον πετύχαινε το νικητήριο γκόλ.Αυτό γινότανε λίγο πρίν δύσει τελείως ο ήλιος.Την ίδια περίοδο χρησιμοποιούταν ως γήπεδο και το μέρος πίσω απο το νεκροταφείο του χωριού, γνωστό σε όλους και σαν ΤΣΑΪΡΙ, στο οποίο πολλες φορές χρειαζότανε να πηδάμε τον ψηλό τσιμεντένιο φράχτη και να ψάχνουμε την μπάλα μέσα στα μνήματα.!!!

Τέρμα δεξιά στη φωτογραφία ο Νικόλαος Καλύβας

Όποιος έχει να συμπληρώσει η να διορθώσει το οτιδήποτε είναι καλοδεχούμενο.

Για επικοινωνία με τον διαχειριστή : e-mail [email protected] ή ας μου στείλει στο messenger.

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του Διαχειριστή. Νόμος 2121/1993 και Νόμος 3057/2002, ο οποίος ενσωμάτωσε την οδηγία 2001/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.